an Gleann Dail, Caladh Feàrna ri balg ri grèin
‘s ag ionndrainn an àit’ aige fhèin
‘s nan ràithean a bh’ ann

Sodo

a' coiseachd - mo sgàth
ri mo thaobh
a' toirt sùil air a' ghealaich

aig an taigh, tobhta
‘s dìosgan còmhla,
snighe-dubh ‘s tighinn-fodha

Soda

dealan-dè a' fàgail 's a' tilleadh -
anns an ùine sin dh'fhaodadh
a' chreag falbh à bith

bodach agus brèideag
aig tàmh ann am Port Asgaig
a’ feitheamh air an aiseag

Shuson

craobhan air an call sa cheathach -
boillsgeadh fad' air falbh
a' dol na chorra-ghritheach

air Cùl na Beinne
gun taigh gun duine,
tuath-gaoithe

Shuson Kato

faram fann
gun a bhith a' fuasgladh nan rìbheidean
breac-a'-mhuiltein

agus, as t-oidhche,
ri breithneachadh ri sgàile
gun aithne san sgàthan bhriste

Shohaku

leanaban
ag ithe leis fhèin –
camhanaich anns an t-Sultain

a’ sealltainn thar Chaolas Shlèite
ris an aon aiseag mun fhàire
‘s a bh’ ann o chionn uair a thìde

Shogetsu

foghar a' tighinn gu crìch:
bidh gillean-cràigein a' socrachadh
sìos mun talamh

mun an rèidh
ri làr an doire, sreath
dìreach de phiollagan-achaidh

Shirao

a' cur sìos teine
fo nead nan gòbhlan-gaoithe;
feasgar làn uisge

nach buidhe:
Là Bealltainn air feadh na beinne,
teine

Shintoku

gèadh-fiadhaich
a' tuiteam sìos m' amhach -
oidhche-reothaidh

an rèiteach, boglach,
capall-coille, cearc-fhraoich
is tuath air a thrèigsinn buileach

Shiki

là san earrach,
làrach air làraich
de chasan sa ghainmhich

gun sneachda,
tàrmachain air feadh an tundra,
ruadh fad na bliadhna

Shiho

ann an uisg' an t-samhraidh,
chan eil air ach a bhith a' dèanamh
na tha fear-an-eich ag ràdh

a’ cur thuige ‘n teine
le The Star oidhche,
mìrean a’ falbh don àile

Sekitei

tàirneanach as t-earrach;
am badeigin fad' air falbh,
uiseag a' ceileireadh

a’ cur thuige ‘n teine
ri moch na maidine,
grian air fàire

Seishi

san achadh sheargte
an seo 'n deàrn mo bhoise -
dol-fodha-na-grèine

air an Tairbeart oidhche gun tàmh
agus, a cheart cho luaineach,
an Hebrides ri caladh

Seisensui

feasgar as t-samhain -
sgàile 's mi fhìn,
a' sgrìobhadh mu mo dheidhinn

an aois, an solas geal
agus mo shùil
ris an tràigh thall

Seisei

uisge fuar sa gheamhradh;
chan eil duine 'g ràdh guth
san eathar air chruaidh

Kyoto fo dhìle fad an t-samhraidh
‘s an Dùbhlachd an uair sin cho blàth,
saijiki a’ dol a dholaidh

Seira

a' togail an adharc, an crodh
a' coimhead air an t-sliabh
anns a' mhòinteach as t-samhradh

soillseachadh ris an oidhche,
teine-biorach mun uisge
‘s na croinn air an fhàire