Nollaig is a' chlann air èirigh
's a' sireadh na dh'fhàg am bodach -
gormanaich

a chlisgeadh, cearc-fhraoich
ar èirigh 's a' falbh cho luath
's cho dlùth ris an talamh

Basho

a’ ghealach làn,
mi ri siubhal mun lòn –
tha càil an latha air tighinn

Issa

na bèisteagan air an taobh a-muigh
cuideachd ri borbhanaich –
taigh ‘n lùib nan craobh

a monk on the hill
chants his beads; yon moon is full
on the Sound of Mull

Buson

dath 's fàileadh
riochd a chunnacas a' falbh -
fàgail an earraich

Basho

toiseach na Sultaine –
raon, fairge,
aon uaine

Issa

dealan-dè ‘s tarbh-nathrach
air an sèideadh air falbh –
mial-bramadaich

Buson

an-dè air tighinn gu crìch,
an-diugh a-rithist bidh crìochnachadh -
an t-earrach a' falbh

Basho

a’ fàgail soraidh,
le grèim agam air connlach
mar thaic dhomh

Issa

daoine falbh,
deich mìle lòchran a’ bàsachadh –
langananaich nam fiadh

Buson

an t-aodach cùbhraidh
fhathast gun a bhith air a chur air falbh -
beul na h-oidhche san earrach

71/72 was it? - all I remember
of that particular November
is Chris Garland and Steve Kember

a man like Bertolt Brecht
falls on the street in Dunecht -
it's a sair fecht

Basho

aghaidh nam bodach
a tha cho measail air an deoch –
dealanach

Issa

suas an sruth, baile,
dìreach fad ùine,
cleasan-teine

Buson

thar nan soithichean
fuaim ceum nan rodan -
am fuachd a th' ann!

an aon cheòl air cùl an taighe -
cailleach-oidhche sa choille
's coileach-gaoithe ri càil na maidne

Basho

cnap-gaoithe sa gheamhradh –
gruaidhean air an at gu cràiteach,
aodann fireannaich

Issa

taigh mo leannain,
air a chùl raon
làn de dhìtheanan

Buson

abair gealach -
tha 'm meirleach
a' stad gus òran a ràdh

Seòladh
(Liu Xiaobo)

Mus tèid sibh don taigh chaol,
Feuch an sgrìobh sibh dham ionnsaigh
Le ur luath,
Feuch am fàg sibh
Ur seòladh
Anns an t-saoghal ìseal.

Basho

iasgach nan sgarbh:
abair suathadh,
abair dòrainneach

Issa

luchd-siubhail air an slighe
‘s èirigh na grèine –
saoghal driùchd na maidine

Buson

mìltean de reothadh -
air an loch,
's ann leam fhìn a tha ghealach

Basho

gealach-an-abachaidh –
an tìde sa cheann a tuath
cho caochlaideach!

chunnaic mi bhuam air Cnoc na Buaile Càrnaich
carraighean-cuimhne sa chamhanaich
(no 'n e bh' agam caoraich gun charachadh?)

Issa

neul-uisge
‘s e cleith na beinne –
fuachd anns an oidhche

Buson

feur a' seargadh,
teachdaire-sionnaich
a' gabhail seachad gu luath

Basho

na laighe nas àirde
na ‘n uiseag anns an àile,
bealach-beinne

Issa

a’ gul na aonar,
an t-eun gun mhàthair –
duibhre foghair

Buson

aig dol-fodha-na-grèine,
losgadh air a' choileach-choille
làimh ri fuaran an t-slèibhe

Basho

am baile far an deach mo bhreith –
mar a shileas mi mu mo chaolan imleagach
a’ bhliadhn’ a’ tighinn gu crìch

Issa

bheil fios agad fhèin
gu bheil am foghar air tighinn,
a dhealain-dè sa chluain?

Buson

nuair a nì an tuagh gearradh,
clisgeadh mun fhàileadh chùbhraidh -
coilltean sa gheamhradh

Basho

bliadhn’ eile air teireachdainn –
currac fhathast air mo cheann
is cuarain air mo chasan

Issa

fiù ‘s còinneach a’ mhullaich
fo bhlàth
‘s an dèidh sin a’ sgapadh

Buson

sa ghaoith a' seacadh nan craobh,
a' tuisleadh a chlisgeadh -
an t-each a' dol dhachaigh

Basho

oidhche – gu slaodach
an solas na gealaich, cnuimh
a’ cladhach ann an cnò-gheamnnaidh

Issa

an clachan san aonach
a’ coimhead falamh –
craobhan an t-samhraidh

Buson

na th' air mo bheulaibh
a' mùthadh na shealladh bhon àm a dh'fhalbh -
fras anns a' gheamhradh!

Basho

an t-earrach,
cnoc gun ainm, ceathach
na maidne ga chòmhdach

Issa

deutzia fo bhlàth –
clann a’ cluich
air tòrradh

Buson

sàmhach ann an achadh
le craobhan-daraich
gealach a' gheamhraidh

Basho

air meanglan gun duilleach air
priachan-dubh air an spàrr
beul na h-oidhche san fhoghar

Issa

a-staigh na mo dhoire,
‘s ann a tha iad a-mach à ùine –
cuileagan-teine

gu h-ìseal anns an fhaoilinn,
bodachan ris an fheamainn,
fliuch, salach fhèin

Buson

do mo shùilean tha e aoibhinn -
gaoithrean mo leannain,
geal fhèin

Basho

feur as t-samhradh –
fuighleach
aisling nan laoch

Issa

gaoth mun t-sliabh -
taigh bho thaigh
le brataichean an t-samhraidh

Buson

far an coinnich na h-aibhnichean,
chanadh tu gun robh sàmhchair ann -
an t-uisge glan

Basho

fealla-dhà dha-rìribh!
thèid e na shneachd' theagamh –
uisg' a' gheamhraidh

Issa

seilcheagan,
mean air mhean
a’ dìreadh Blàbheinn

Buson

a' treabhadh achaidh!
ged nach d'rinn na neòil carachadh,
tha iad air falbh

Basho

air mo chlaoidheadh,
chaidh mi a lorg taigh-seinns’ air an tuath
is fhuair mi wisteria fo bhlàth

Issa

kimono ‘n t-samhraidh
ga chur umam agam – cho luath
‘s a dh’fhàs e preasach!

Buson

feur ann an ceathach
is uisg' a' siubhal gu sàmhach,
an là ri fannachadh

Basho

fear-siubhail bog bàthte:
lurach mar an ceudna san uisge -
seamair-Mhoire

Issa

gealach air a’ chuan –
e fhèin fon ghaoithrean
fo chadal-suain

Buson

thàinig an lòn 's an abhainn
còmhla mar aon
ann an uisg' a' chèitein

Basho

fon aon mhullach
luchd-suirghe cuideachd nan sìneadh -
seamair-Mhoire 's a' ghealach

Issa

na sgairbh a’ spleuchdadh
orra gu cruaidh –
iasgairean sgarbh

Buson

uisge san earrach
is gun chomas agam air sgrìobhadh -
cho dòrainneach!

Basho

sgreuch sgreuchag-uisge
na bragadaich mun reothadh as t-oidhche
's mi nam shuidhe

Issa

aon chraobh,
aon raon tuathanaich –
fionnaraidh

Buson

fras as t-earrach,
dìreach gu leòr gus maorach
a' chladaich a fhliuchadh

Yu Chang

uisge bog blàth,
gealach an earraich a’ tilleadh
air a’ chrogan mheirgeach

Basho

cho sàmhach!
far a bheil dealbh an crochadh,
pìobaire-'n-teallaich

Issa

uisge glan on t-sliabh -
daoine tighinn ‘s a’ falbh
ga dhèanamh salach

fhathast air a’ mhonadh
agus an latha dol na chiaradh,
crodh-dubh

Buson

dath 's fàileadh
cruth a chunnacas a' falbh -
imeachd an earraich

Basho

tàrmachan-dè air an imrich
leis fhèin - is air an achadh
fo shoillse na grèine, sgàth

agus a’ ghealach làn ‘s tràigh ann,
ri muasgan ‘s ri dàn
air cladach falamh gu madainn

Issa

an coire na h-eanraich
is anns a’ bhàthaich,
gealach an t-samhraidh

san fhearann às an tug mo chuideachd
an teachd-an-tìr, mi a' coiseachd
leam fhìn an-diugh mar chur-seachad

Buson

an-dè air tighinn gu crìch,
an-diugh a-rithist bidh crìochnachadh -
an t-earrach a' falbh

an dùil an e Clann MhicCruimein a th’ ann,
an fheadhainn gam blianadh fhèin
air an sgeir anns a’ chuan?

Basho

bidh oiteag sa gheamhradh a' falbh
an lùib nan cuilcean a-mach à sealladh
is a' socrachadh na fèath

an làn a’ tighinn a-steach
agus an uair sin a’ falbh –
asal-cladaich

Issa

oidhche gheàrr as t-samhradh,
am feur fo bhlàth –
siosarnaich

cadalan a’ carachadh
agus oiteag shèimh –
chan eil meadhan-latha fad’ air falbh

Buson

an t-aodach cùbhraidh
fhathast gun a bhith air a chur air falbh -
beul na h-oidhche san earrach

Latha Bealltainn, a’ sealltainn
air an fheadhainn air bhog anns a’ Mhuir Mharbh –
cuileagan a’ suathadh

Basho

a' luathadh clò ann am baile -
cù a' donnalaich airson a chèile
le truaighe

air a’ bhus, a’ sealltainn
air a’ Mhuir Mharbh na h-aon raon
Là Buidhe Bealltainn

Santoka

ma reiceas mi m' aodach
airson sakè a cheannach –
fhathast aonaranach?

sanas air an t-slighe
You Are Here –
nach b’ fheàrr leam gun robh mi aig baile

Issa

abair fionnar –
a-rithist on taobh an iar,
fras anns an fheasgar

san taigh-òsta nam lèine nam fhallas,
a’ coimhead air Dallas,
a’ cluich òrain le Maria Callas

on Ben Lui and Ben Macdui,
i think of T’ao Chi’en and Du Fru, i
think of Lu Yu and shan-shui

Buson

thar nan soithichean
fuaim ceum nan rodan -
am fuachd a th' ann!

clisgeadh – air oir an fhàsaich,
gun charachadh,
muileann-gaoithe na seasamh

listening to Bach and even
Warren Zevon,
I still think of Kinlochleven

Basho

fhathast air mhaireann,
air an t-slighe 'n aon tùdan,
seilcheagan-cuain

eun-bruidhinn
air an spiris air meanglan
air craoibh nach maireann

now there was a man apart –
the late Farquhar Urquhart
from Lochluichart!

Santoka

a’ ghealach ag èirigh,
chan eil mi a' feitheamh
ri càil sam bith

bonnan-ceò san fhionnairidh,
uidh air n-uidh
an saoghal a’ dol às an t-sealladh

panic attack –
old anorak
down in the bladder-wrack

Air tòrradh. Chan fhada gus am bi 'n tè a bh' ann fon talamh.
Seall! Na h-uinneagan dathte. Na h-aodannan 's na suidheachain a tha falamh.

deireadh na Sultaine,
bu chòir dhomh sgairt a chur oirre -
Na Duilleagan Buidhe

curach ga togail aig bodaich
is ga giùlan sìos an tràigh -
sagart agus tiodhlacadh

abair gu bheil iad a’ cur ris –
na Fir Chlis
mu Shlighe Chlann Uis

air falbh ann an dùthaich chèin
ris an t-sangria ris a’ ghrèin
ga mo dhalladh fhèin

sgaireagan ‘s farspagan air bhàrr na fairge
feasgar far Chape Verde -
coladera! saudade!

na gillean-cràigein
a’ sìolachadh, a’ dol donn
a-nis agus an t-uisg’ ann

abair cuideachd – ri fàrsan
anns a’ bheinn
ri còmhradh beag rium fhìn

chan fhaic mi 'n dara cuid dhen bheinn
leis na th’ ann de chaochain
a’ nochdadh gun fhiosta na broinn

a’ tilleadh anns an reothadh,
a’ tuiteam turach-air-tharach
is a’ gabhail balgair! air a’ ghealaich

nam shuidh’ air drochaid nam thàmh
sa ghrèin gun chionag ruadh –
am mair an toileachas seo gu sìorraidh?

Santoka

seo an t-earrach
bòidheach taobh
ris a' chladh

Kamakura

siubhadaibh, eunlaith!
togaibh an imrich
mus fhàs an solas guineach

Issa

cia mheud neach
a’ feitheamh ris an fhionnairidh?
wisteria fo bhlàth

Buson

abair gealach -
tha 'm meirleach
a' stad gus òran a ràdh

Basho

air bealach na beinne,
air dòigh air choreigin a' draghadh air mo chridhe:
bròg-na-cuthaige

Santoka

gu deireadh ùine,
air mo shlighe
ri gearradh ìnean coise

Kamakura

an t-achadh
far nach fhaod mi itealaich,
am feur ann cho milis ri cagnadh

Issa

le bodach agus cailleach,
e a’ fuireach a-staigh –
là nam blàth

Buson

feur a' seargadh,
teachdaire-sionnaich
a' gabhail seachad gu luath

Basho

air meanglan 's gun duilleach air,
feannag air an spàrr -
feasgar as t-fhoghar

Santoka

nuair a thèid mi dhachaigh,
luibhearnach,
uisge ri sileadh

Kamakura

a’ bhreug air a bheil fear is bean:
mi a’ losgadh an arain
air cho fann

Issa

na geòidh a bha mun àirigh
ri siubhal gu tuath –
là sona san earrach

Buson

aig dol-fodha-na-grèine,
ri losgadh air a' choileach-choille
faisg air fuaran an t-slèibhe

Basho

cho dòrainneach!
fo chlogaid an fhir-chogaidh,
pìobaire-teallaich a’ bìogadaich

Santoka

tha mo chridhe fo èislean –
tha na h-aonaichean ‘s an cuan
tuilleadh is àlainn

Ryokan

an d’rinn thu dearmad air an t-slighe dha mo bhothan?
gach oidhche mi a’ feitheamh ri do chasan
is chan eil thu tighinn

Kamakura

agus iad gun a bhith abaich,
boinneagan-uisge ri cromadh
air an talamh

Issa

eadar mhìth ‘s mhath
air tuiteam leis an daoraich –
sgàil nam blàth

Buson

a' bualadh leis an tuagh,
chaidh clisgeadh a chur orm leis an fhàileadh
sa gharran sa gheamhradh!

Basho

os cionn an aonaich
gun cheangal ri nì sam bith,
uiseag a’ ceileireadh

Soseki

a-steach ann am buaile
nan sìthean buidhe,
dol-fodha-na-grèine-deirge!

Santoka

a’ briseadh
nan geugan marbh
gun a bhith smaoineachadh air sgath

Ryokan

ri puirt-à-beul ‘s ri ball-coise
còmhla sa bhuaile –
dithis neach is an aon chridhe

Kamakura

a' crochadh mo phèitein air meanglan
is a’ gairm an uair sin
air neòil sa Ghearran

Issa

bùirich –
a-mach às a’ cheathach,
crodh ‘g èirigh

Buson

dìtheanan aig meadhan-latha;
fad tiota
gàir na mara

Basho

cà robh fras a' gheamhraidh?
le sgàil-uisge na làimh,
manach a' tilleadh

Soseki

seadh, is mithich a bhith a' dèanamh
air na plaidichean, ach –
gealach ud an t-samhraidh

Santoka

èirigh na grèine
‘s a’ ghrian ri laighe
gun chàil ri ithe

Ryokan

mo chridhe ri plosgartaich
is chan urrainn dhomh cadal a dhèanamh –
‘s e a-màireach a’ chiad là den earrach!

Kamakura

neach a’ coiseachd air mo bheulaibh
a’ tionndadh a-mach à sealladh –
dreach-geamhraidh

Issa

soinneanta ‘s ciùin,
gille-cràigein
a’ sealltainn air a’ bheinn

an t-Sràid Àrd ann an Dùn Èideann
a' chiad char sa mhadainn,
cianalas is faoileagan

Buson

uisg’ air còinneach
is na làithean a' tilleadh
a bha cho geal san àm a dh’fhalbh

Basho

san oidhche, gu sàmhach -
durrag ann an soillse na gealaich
a' cladhach ann an cnò-gheanmnaidh

Soseki

gealach làn an fhoghair -
tha mi fhìn math gu leòr
cuideachd, thoir fa-near

Shiki

mo dhùthchas fhèin
ge b' e dè 'n taobh dham bi mi sealltainn
bidh na beanntan a' gàireachdainn

Santoka

gun taigh-seinnse
san toirinn an oidhche,
a’ ghealach a’ treòrachadh na slighe

Ryokan

fuirichibh airson solas na gealaich –
tha ‘n casan sa mhonadh
fo chnothan-geanmnaidh

Kamakura

mar a thuiteas a h-uile h-aon air ais,
an solas gun a bhith ‘m follais –
cleasan-teine fad’ às

Issa

air là ceathaich,
a’ cabadaich –
eich anns an achadh

Buson

ann an uisge ‘n t-samhraidh,
‘s ann a tha ‘n làrach
air a dhol às an t-sealladh

Basho

an t-earrach a’ fàgail,
na h-eòin a’ gul,
na h-èisg làn sil nan sùl

Soseki

chan eil an t-uisg’ ann tuilleadh:
a’ bheinn a’ sèideadh a-mach
sgòthan an earraich

Shiki

smaoinich!
thug am manach air falbh
mus do bhoillsgich a' ghealach

Santoka

fuachd anns a’ chèitean,
mi dol tarsainn
bho eilean gu eilean

Ryokan

tha mo bhothan sa choille –
sa h-uile h-àite
tha h-uile nì tiugh ‘s uaine

Kamakura

an t-iasg binn –
a’ ruith le sgàth fhèin,
òg gu buan

Issa

a’ falbh
‘s air a cheann clàr-fuinidh –
uisge san earrach

Buson

anns na faochagan –
a’ togail mo chinn,
a’ ghealach os cionn a’ bhinnein

Basho

na neòil a’ dealachadh
eadar an dithis eòlach
às dèidh dhan ghèadh-fhiadhaich falbh

Soseki

bho thug thu air falbh,
chan eil blàth
air fhàgail air thalamh

Sogi

tha h-uile càil a bh' ann air falbh
o mo chridh’ air a chrìonadh
gun làrach fhàgail na dhèidh

Shiki

bàs a' bhodaich:
aodann blàth na gealaich
braim meall-cruinne-na-nathrach

Santoka

san fheur air a bhreabadh
leis an each,
dìtheanan fo bhlàth

Ryokan

tha na fiùrain seilich fo bhlàth!
tha mi ‘g iarraidh na blàthan a chàrnadh
mar an sneachda shuas mun aonach

Kyoshi

an giolcach
a thug bàrr a-mach
is a tha a-nis a' seargadh

Kamakura

greadadh bhon a’ ghrèin:
a-mach à mo sgàth fhèin
fuaim sgiathan

Issa

meacan-ruadh ga bhuain,
aon air aon –
a’ sealltainn air na sgòthan

Buson

Basho air falbh
‘s bhon uair sin cha tàinig crìoch
air a’ bhliadhna riamh

Basho

grian a’ gheamhraidh
air muin an eich
m’ fhaileas air a reothadh

Soseki

os cionn na coille sa gheamhradh,
a’ ghaoth ri sgal na cuthach
gun duilleagan ri sèideadh

Sogi

fiu san tìr anns a bheil a’ ghrian
fuilingidh a h-uile h-aon
a th' air mhaireann

Shiki

bèisteagan a’ glaoch;
a’ ghealach a’ tighinn a-mach,
an gàrradh nas dorcha buileach

Santoka

uisge sa gheamhradh –
bha daoine cho laghach.
mo shùilean ri sileadh

Kyoto fo dhìle fad an t-samhraidh
‘s an Dùbhlachd an uair sin cho blàth,
saijiki a’ dol a dholaidh

Ryokan

fad’ air falbh,
na gillean-cràigein a’ gràgail mun airigh –
òran-aonair an fhionnairidh

soillseachadh ris an oidhche,
teine-biorach mun uisge
‘s na croinn air an fhàire

Kyoshi

a' falbh a-mach air an doras
às dèidh feasgar anns an eaglais -
dìthean a' fàs

mun àirigh
dhan togadh an sluagh an imrich,
crodh Gàidhealach gun charachadh

Kobayashi

fras a chlisgeadh
mi a' marcachd gun aodach
air muin eich gun fhionnadh

deireadh an fhoghair,
na Granny Smith’s fhathast am bàrr
anns an lios mun cluicheadh iad uair

Kamakura

am bodach marbh,
clach ga caitheamh
thairis air abhainn as t-earrach

aig an taigh, tobhta
‘s dìosgan còmhla,
snighe-dubh ‘s tighinn-fodha

Issa

abair sàmhach!
gu domhain san loch,
sgòthan a’ brùchdadh

ann an Innis Tìle,
gann mìle mìle
air ais a dh’Ì le

Buson

deireadh an earraich –
am bàrd a’ meòrachadh
mu luchd-deasachaidh

bodach agus brèideag
aig tàmh ann am Port Asgaig
a’ feitheamh air an aiseag

Basho

claban
ris ann an achadh nam inntinn -
a' ghaoth a' tolladh mo cholainn

an Cùl na Beinne,
gun taigh gun duine,
tuath-gaoithe

Soseki

tha ‘n fheannag air falbh:
ann an grèin an fheasgair a’ luasgadh,
craobh gun duilleach

agus, as t-oidhche,
ri breithneachadh ri sgàile
gun aithne san sgàthan bhriste

Sokan

fiù ‘s nuair a bh ‘m bodach
na shìneadh is gu bhith marbh,
lean mi orm a’ bramadaich

a’ sealltainn thar Chaolas Shlèite
ris an aon aiseag mun fhàire
‘s a bh’ ann o chionn uair a thìde

Sogi

am faic sinn an t-àm a-chaoidh
a bheir do rìoghachd sìth
do gach sruth ‘s bruthach?

Shiki

bruthainn eagallach -
tha m' inntinn 's i na tuainealaich
ag èisteachd ris an tàirneanaich

àm na Nollaige –
teaghlach tàmhach ri chèile
ri cois na cagailte brèige

Santoka

gun chàil chruthaichte
ri ithe
an-diugh ri èirigh na grèine

mun an rèidh
ri làr an doire, sreath
dìreach de phiollagan-achaidh

Ryokan

a’ dol air faoighe ‘n-diugh san earrach,
stad mi gus bròg-na-cuthaig’ a spìonadh –
och, an là air falbh!

Onitsura

soirbheas;
lìonar flathanas
le guth nan giuthas

an rèiteach, boglach,
capall-coille, cearc-fhraoich
is tuath air a thrèigsinn buileach

Kyoshi

air a chur fo thàire
le sùil na h-iolaire -
fear anns a' bhuaile

a Thighearna Mhòir!
a-muigh air a’ bhlàr
Là Nollaig’ a’ gearradh an fheòir

Kyorai

balaich an iasgaich air falbh
's an cladach air fad falamh -
tonn-a'-chladaich

a’ cur thuige ‘n teine,
gaoirsinn coire,
lite

Koyo

seargadh mun t-sliabh;
a' ghrian a' deàrrsadh
air na h-aonaichean fad' air falbh

a’ cur thuige ‘n teine
ri moch na maidine,
grian air fàire

Kobayashi

's e a' chuthag a bh' ann –
a chuileagan 's a bhiastagan,
èistibh gu cruinn!

air an Tairbeart oidhche gun tàmh
agus, a cheart cho luaineach,
an Hebrides ri caladh

Kijo

oidhche san earrach,
a' chlann agam a' caoineadh
gu cadal de shìth

an aois, an solas geal
agus mo shùil
ris an tràigh thall

Kamakura

air an dìon leis an adhar liath
's leis a' bhodach -
gealbhain an t-samhraidh

Kyoto fo dhìle fad an t-samhraidh
‘s an Dùbhlachd an uair sin cho blàth,
saijiki a’ dol a dholaidh

Issa

spìdeag a’ ceileireadh,
sa cheann a deas, gèadh
a’ gogadaich

soillseachadh ris an oidhche,
teine-biorach mun uisge
‘s na croinn air an fhàire

Hoshino

na seangain a bhios mi a' sguabadh
air falbh, càite 'm bi iad a' falbh
an ainm Nì Math?

mun àirigh
dhan togadh an sluagh an imrich,
crodh Gàidhealach gun charachadh

Hosha

nathair a' bàsachadh,
faisg air làimh
clann a' meabadaich

deireadh an fhoghair,
na Granny Smith’s fhathast am bàrr
anns an lios mun cluicheadh iad uair

Hosai

a h-uile là, bidh feòil
a' fàs caol
's cnàmhan a' fàs dòmhail

aig an taigh, tobhta
‘s dìosgan còmhla,
snighe-dubh ‘s tighinn-fodha

Dakotsu

tha m' inntinn
cho ciùin ciùin
's mi a' saltairt air na duilleagan

ann an Innis Tìle,
gann mìle mìle
air ais a dh’Ì le

Chiyo

bidh mi nam chadal 's nam dhùsgadh -
cho farsaing 's a tha 'n leabaidh
gun duine ri do thaobh

bodach agus brèideag
aig tàmh ann am Port Asgaig
a’ feitheamh air an aiseag

Buson

ialtag ag imrich
ann an solas na gealaich
os cionn nam blàth

an Cùl na Beinne,
gun taigh gun duine,
tuath-gaoithe

Basho

an lùib nam mìrean-sgrìobaidh
ainm neach
dhan tug mi gràdh

agus, as t-oidhche,
ri breithneachadh ri sgàile
gun aithne san sgàthan bhriste

Seifu-jo

aodannan nan naoidhean
cha robh e nam rùn
fàs sean

a’ sealltainn thar Chaolas Shlèite
ris an aon aiseag mun fhàire
‘s a bh’ ann o chionn uair a thìde

Masahide

chaidh ‘n sabhal a losgadh gu talamh
‘s lèir dhomh
a’ ghealach mu dheireadh

àm na Nollaige –
teaghlach tàmhach ri chèile
ri cois na cagailte brèige

mun an rèidh
ri làr an doire, sreath
dìreach de phiollagan-achaidh

Yamamoto Shuka

gun fhios agam ann
air an ainmean,
mi a' buain shìthean san rèidhlean

Yamada

dh'fhàs an sgal-creige
na dhuine -
murran-mòr uaine

an rèiteach, boglach,
capall-coille, cearc-fhraoich
is tuath air a thrèigsinn buileach

Yoko Ogino

uisge-failcidh teth
fuar air a' chliathaich gun chìoch
tàirneanaich as t-earrach

mo laochan air a bhreith
Là Nollaig’ is an fhàire ri briseadh –
teàrnadh

Teijo

duilleagan air an seargadh,
cuid briste, cuid gun a bhith,
air bhog ann an uisg' an earraich

a Thighearna Mhòir!
a-muigh air a’ bhlàr
Là Nollaig’ a’ gearradh an fheòir

Tayo-jo

daoine tighinn, daoine falbh,
gaoth an earraich
air a' bhruach

a’ cur thuige ‘n teine
le The Star oidhche,
mìrean a’ falbh don àile

Taguchi

losgann
a' leum a-steach do lòn
cù a' comhartaich ris a' chaitean

a’ cur thuige ‘n teine
ri moch na maidine,
grian air fàire

Tagaki

air uisgeachan an earraich,
dh'fhalbh smuain air leth
leis an t-sruth

na lèine,
bualadh na sgèine
‘s Aithris na Maidine

Tadao Okazaki

gu slaodach bidh mi bogadh
mu làmhan fo chràdh
as t-earrach air an aonach

air an Tairbeart oidhche gun tàmh
agus, a cheart cho luaineach,
an Hebrides ri caladh

Tadao Izawa

fitheach-dubh
a' feitheamh
ri cìochan na caillich

an aois, an solas geal
agus mo shùil
ris an tràigh thall

Suju

eòin sa chuan
a' tarraing nan lìon
gu dripeil eatorra fhèin

Kyoto fo dhìle fad an t-samhraidh
‘s an Dùbhlachd an uair sin cho blàth,
saijiki a’ dol a dholaidh

Soseki

dà thaigh;
dà sheileach;
àite-fuirich

soillseachadh ris an oidhche,
teine-biorach mun uisge
‘s na croinn air an fhàire

Sokan

a' cur nan làmhan
còmhla - gille-cràigein
ag aithris dàin

mun àirigh
dhan togadh an sluagh an imrich,
crodh Gàidhealach gun charachadh

Sogi

sneachda gun a bhith air falbh,
leòid na beinne ceathach
feasgar as t-earrach

deireadh an fhoghair,
na Granny Smith’s fhathast am bàrr
anns an lios mun cluicheadh iad uair

Sogetsu-ni

na speuran a' glanadh,
an sneachda 's a' ghealach
air an aon dath

an Gleann Dail, Caladh Feàrna ri balg ri grèin
‘s ag ionndrainn an àit’ aige fhèin
‘s nan ràithean a bh’ ann

Sodo

a' coiseachd - mo sgàth
ri mo thaobh
a' toirt sùil air a' ghealaich

aig an taigh, tobhta
‘s dìosgan còmhla,
snighe-dubh ‘s tighinn-fodha

Soda

dealan-dè a' fàgail 's a' tilleadh -
anns an ùine sin dh'fhaodadh
a' chreag falbh à bith

bodach agus brèideag
aig tàmh ann am Port Asgaig
a’ feitheamh air an aiseag

Shuson

craobhan air an call sa cheathach -
boillsgeadh fad' air falbh
a' dol na chorra-ghritheach

air Cùl na Beinne
gun taigh gun duine,
tuath-gaoithe

Shuson Kato

faram fann
gun a bhith a' fuasgladh nan rìbheidean
breac-a'-mhuiltein

agus, as t-oidhche,
ri breithneachadh ri sgàile
gun aithne san sgàthan bhriste

Shohaku

leanaban
ag ithe leis fhèin –
camhanaich anns an t-Sultain

a’ sealltainn thar Chaolas Shlèite
ris an aon aiseag mun fhàire
‘s a bh’ ann o chionn uair a thìde

Shogetsu

foghar a' tighinn gu crìch:
bidh gillean-cràigein a' socrachadh
sìos mun talamh

mun an rèidh
ri làr an doire, sreath
dìreach de phiollagan-achaidh

Shirao

a' cur sìos teine
fo nead nan gòbhlan-gaoithe;
feasgar làn uisge

nach buidhe:
Là Bealltainn air feadh na beinne,
teine

Shintoku

gèadh-fiadhaich
a' tuiteam sìos m' amhach -
oidhche-reothaidh

an rèiteach, boglach,
capall-coille, cearc-fhraoich
is tuath air a thrèigsinn buileach

Shiki

là san earrach,
làrach air làraich
de chasan sa ghainmhich

gun sneachda,
tàrmachain air feadh an tundra,
ruadh fad na bliadhna

Shiho

ann an uisg' an t-samhraidh,
chan eil air ach a bhith a' dèanamh
na tha fear-an-eich ag ràdh

a’ cur thuige ‘n teine
le The Star oidhche,
mìrean a’ falbh don àile

Sekitei

tàirneanach as t-earrach;
am badeigin fad' air falbh,
uiseag a' ceileireadh

a’ cur thuige ‘n teine
ri moch na maidine,
grian air fàire

Seishi

san achadh sheargte
an seo 'n deàrn mo bhoise -
dol-fodha-na-grèine

air an Tairbeart oidhche gun tàmh
agus, a cheart cho luaineach,
an Hebrides ri caladh

Seisensui

feasgar as t-samhain -
sgàile 's mi fhìn,
a' sgrìobhadh mu mo dheidhinn

an aois, an solas geal
agus mo shùil
ris an tràigh thall

Seisei

uisge fuar sa gheamhradh;
chan eil duine 'g ràdh guth
san eathar air chruaidh

Kyoto fo dhìle fad an t-samhraidh
‘s an Dùbhlachd an uair sin cho blàth,
saijiki a’ dol a dholaidh

Seira

a' togail an adharc, an crodh
a' coimhead air an t-sliabh
anns a' mhòinteach as t-samhradh

soillseachadh ris an oidhche,
teine-biorach mun uisge
‘s na croinn air an fhàire

Seido

bruthainn a' Chèitein,
's iad a tha bàn,
aodannan nam maighdeann

mun àirigh
dhan togadh an sluagh an imrich,
crodh Gàidhealach gun charachadh

Seibi

na mo laigh' air mo dhruim-dìreach,
mo bheul ga lìonadh
le grian an earraich

deireadh an fhoghair,
na Granny Smith’s fhathast am bàrr
anns an lios mun cluicheadh iad uair

Santoka

seo a' chlach, bog bàthte
leis an uisge
's i a' comharrachadh na slighe

aig an taigh, tobhta
‘s dìosgan còmhla,
snighe-dubh ‘s tighinn-fodha

Saimaro

feasgar san earrach;
na sgòthan tùrsach;
bratach a' snàmh

ann an Innis Tìle,
gann mìle mìle
air ais a dh’Ì le

Ryoto

tha mi tuigsinn:
cuthag a' goirsinn
sa chamhanaich an-diugh sa mhadainn

bodach agus brèideag
aig tàmh ann am Port Asgaig
a’ feitheamh air an aiseag

Ryota

cha tuirt duine guth,
fear-an-taigh', an t-aoigh,
creamh-na-muice-fiadhaich

an Cùl na Beinne,
gun taigh gun duine,
tuath-gaoithe

Raishi

's e tha bhuam bàs obann
agus mo shùilean
air an socrachadh air Sgurra nan Gillean

agus, as t-oidhche,
ri breithneachadh ri sgàile
gun aithne san sgàthan bhriste

Onitsura

foghar - mi a' sealltainn
air a' ghealaich gun leanaban
agam air mo ghlùin

a’ sealltainn thar Chaolas Shlèite
ris an aon aiseag mun fhàire
‘s a bh’ ann o chionn uair a thìde

Mizuno

fear ann an eilean leis fhèin
a' toirt ainmean
air na gaoitean 's na h-uisgeachan ann

nach buidhe!
Bealltainn agus a’ bhuaile
làn de bhlàthan-grèine

Mizue

's iad nan cadal-suain
sgaoilear na beanntan
le gilead eun

cho bòidheach!
leatha fhèin a’ dol à blàth –
lòineag-an-earraich

Minghua

às dèidh a' chathaidh
rionnagan air an reothadh
air an loch

clisgeadh! am fiadh-ruadh
a-muigh air an t-snàmh
‘s am foghar a’ nochdadh

Midorijo

an dèidh cadal-suain
gun driùchd, nach i tha faisg oirnn,
a' bheinn

taisbeanadh!
a’ ghrian air a glacadh na sgàth
air mullach sabhal a’ bhodaich

Meisetsu

a’ ghaoth ri sèideadh gu liath,
a’ ghrian ri socrachadh
tro rasan a’ gheamhraidh

an sneachd' a' tuiteam far a' mhullaich
agus na h-uain gam breith -
teàrnadh

Kyoruku

na raointean air fad air an seargadh;
chan eil dad a' gobadh a-mach
ach sgrugaill nan corra-sgreuch

san fheannaig a chaidh bàn,
caora leatha fhèin
a’ cagnadh nan caisearbhan

Kyorai

mo chreach! solas
cuileag-an-t-sionnachain a' dol às
na mo bhois

eileanach am beul na fairge -
ri ruith a-mach thar an dà bhile,
curach-àile cainnte

Koyo

toiseach a' gheamhraidh;
m' fheusag dìreach air lomadh;
abair coltas fireannaich!

agus an samhradh air nochdadh,
uimhir a mheanglain mun taigh
‘s nach lèir dhomh sgàth

Kobayashi

tha i air an leanabh a chur dhan leabaidh
's a-nis tha i nigheadh an aodaich -
gealach an t-samhraidh

corra-ghritheach ri taobh a’ chladaich
a’ feitheamh
‘s an làn a’ lìonadh

Kizan

sgòthan a' sgapadh:
sealladh de nèamh
ann an soillse na gealaich

cluaran
a’ togail ceann
san fhàsach ri taobh rathad-iarainn

Kisei

bho rugadh mi, bha e nam dhàn
am bàs fhaighinn
agus mar sin...

luachair is connlach
am bruach Loch nan Uamh –
brat-ùrnaigh

Kikaku

sin dìol-dèirc a’ falbh
‘s nèamh agus talamh
uime mar aodach an t-samhraidh

anns a’ mhadainn
ball-dubh mun a’ mheanglan
san do neadaich a’ chuileag-mheasan

Kijo

uisge 'n earraich -
an e th' ann dheth
taibhse nan clach?

cèilidh taigh Iain Dhòmhnaill,
ag èisteachd a sgeòil
còmhla mun chiste-chaoil

Kigin

dh' amhairc mi air
a' ghealaich gun sgur,
chan ann uair, chan ann dà uair

madainn –
sneachd’ air cluigein-bhiathaidh nan eun
an crochadh ris a’ challtainn

Keiro Ishikawa

tha e cho fuar sin
gun d'rinn mi lachan;
rinn is mo bhean

fionnan-feòir am falach
a’ suathadh anns an fheur fhliuch –
abair sleamhnaidh!

Kamakura

's e ceò a tha sa ghaol
mar dhuslach nan reul
ach ceò ‘n dèidh a h-uile càil

uair gharbh –
na critheannan dìreach,
na lòchrain mun t-sràid a’ luasgadh

Kafu

ma th' agam ri caochladh,
leig leam falbh
mus tig an geamhradh

speur buidhe
madainn Là na Nollaige –
falaisg àile

Ishu

dìreach bachall nan eilthireach
a' dol thar an aonaich
as t-samhradh

a’ dèanamh bàrdachd -
an dubh a' dol an lughad,
a' mhuir a' dol am meud

Hoshino

speur àlainn
nan gèadh 's iad a' teireachdainn
dìreach tiotan

ghlan i air falbh -
lòn air fhàgail air a' bhealach
agus a' ghrian a' deàrrsadh

Hosha

ròcas air an spiris
anns a' gheamhradh am preas -
cho fada 's a thàinig mi air mo thuras!